- meczûb
- (A.)[ بوﺬﺠﻡ ]1. cezbedilmiş.2. Tanrı sevgisiyle cezbeye kapılan.2. deli.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
MECZUB — Başkasının te siri ile hareket hâlinde olan. Cezbedilmiş. Aklı gitmiş olan. Aşk ı İlahî ile kendinden geçmiş. * Deli. Divane. Mecnun.(Sultan Mehmed Fatih in zamanında hikâye edilen meşhur ve mânidar Cibâli Baba kıssası nev inden olarak bir kısım… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MECAZİB — (Meczub. C.) Meczublar. Cezbeye tutulmuş olanlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MECZUBÎN — (Meczub. C.) Meczublar. Deliler, mecnunlar. Cezbeye gelmiş olanlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
aluk — budala, meczub, mecnun, beyni oynamış … Çağatay Osmanlı Sözlük